тангут м. см. тангуты (2).
тангу́т, тангу́ты, тангу́та, тангу́тов, тангу́ту, тангу́там, тангу́та, тангу́тов, тангу́том, тангу́тами, тангу́те, тангу́тах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») .... смотреть
імен. чол. роду, жив.тангут
ТАНГУ́Т див. тангу́ти.
сущ. муж. родатангут
тангу'т, тангу'ты, тангу'та, тангу'тов, тангу'ту, тангу'там, тангу'та, тангу'тов, тангу'том, тангу'тами, тангу'те, тангу'тах
див. тангути.
Начальная форма - Тангут, единственное число, именительный падеж, мужской род, одушевленное
тангу́т, -а; мн. -ы, -ов
Нуг Гутта Нуга Тангут Тау Тун Тунг Тут Гун Ант Унт Аут Гнат Гну Гута Нут
тангу́т іменник чоловічого роду, істота представник народності
див. тангути.
тангут, муж.
таңғұт
Тангут